Pompy ciepła
Pompa ciepła ma za zadanie dostarczyć ciepło do jej źródła górnego, a nie jak w przypadku chłodziarki odebranie ciepła ze źródła dolnego. Pompy ciepła pracują w innym zakresie temperatur niż lodówka, przez co czynnikom roboczym stawiane są inne wymagania (inne są temperatury parowania i kondensacji).
Przekazanie ciepła ze źródła o niższej temperaturze do źródła o wyższej temperaturze wymaga, zgodnie z podstawowymi prawami termodynamiki, dostarczenia dodatkowej energii z zewnątrz (w formie pracy lub ciepła). Większość najbardziej popularnych sprężarkowych parowych pomp ciepła jest napędzana silnikiem elektrycznym.
Najczęstsze zastosowania dla pompy ciepła to:
Ogrzewanie domów jednorodzinnych
Pompy ciepła mają zastosowanie zarówno w powietrznych
jak i wodnych systemach ogrzewania. W przypadku ogrzewania domów
jednorodzinnych mają moce od kilku do kilkunastu kilowatów na poziomie
źródła górnego. Pompy w systemach grzewczych w domach jednorodzinnych są
na ogół pompami sprężarkowymi, głównie ze sprężarkami tłokowymi,
napędzanymi silnikiem elektrycznym. Większość z nich pobiera ciepło
z powietrza atmosferycznego. Często pompy te współpracują z innymi
systemami ogrzewania, np. elektrycznym lub centralnym, połączonym
szeregowo lub równolegle. Znaczna ich część działa zimą jako ogrzewanie,
a latem jako urządzenie klimatyzacyjne. Stosowane są głównie w domach
jedno i dwurodzinnych.
Ogrzewanie większych pomieszczeń
Pompy ciepła mogą ogrzewać osiedla mieszkaniowe (lub przeznaczoną dla tych osiedli wodę), biurowce, obiekty sportowe, magazyny, hale przemysłowe.
Podgrzewanie wody w basenach kąpielowych
Dla mniejszych basenów stosowane są pompy o zwartej (kompaktowej) budowie. Zazwyczaj są to pompy sprężarkowe, ze sprężarkami tłokowymi. Źródłem dolnym może być w takich przypadkach powietrze atmosferyczne oraz wody powierzchniowe i podziemne.
Możliwe jest również efektywne, podwójne wykorzystanie chłodziarki, gdy istnieje jednoczesne zapotrzebowanie na ciepło i zimno np. gdy obok podgrzewanego basenu znajduje się lodowisko lub gdy w pływalni wilgotność powietrza obniżana jest za pomocą skraplania, a jednocześnie potrzebne jest ciepło do ogrzewania hali lub basenu kąpielowego.
Efektywność działania pompy ciepła zależy od właściwego dobrania jej typu do warunków, w których pracuje. Warunki te określone są poprzez parametry dolnego i górnego źródła ciepła, oraz ich zmiany w czasie. Właściwe dopasowanie dolnego źródła do rodzaju odbiorcy i do wielkości zapotrzebowania na ciepło w określonym czasie decyduje o wydajności grzewczej pompy (wielkości współczynnika wydajności cieplnej), a w efekcie o mniejszym zużyciu energii napędowej sprężarki, czyli w konsekwencji o niższych kosztach eksploatacyjnych.
Dolne źródło ciepła dostarcza do parownika pompy energię niezbędną do zmiany stanu skupienia czynnika roboczego (odparowanie). Dolne źródło ciepła jest źródłem niskotemperaturowym. Bardzo często do określenia w sposób uproszczony rodzaju medium (czynnika) górnego i dolnego źródła ciepła stosuje się takie nazwy jak: pompa ciepła typu woda - woda, grunt - woda, powietrze - woda itp.
Nazwy te opisują odpowiednio rodzaj ośrodka dolnego, z którego ciepło jest pobierane, oraz (po "przetrasformatowaniu" na wyższy poziom temperatury) rodzaj drugiego, górnego ośrodka, do którego ciepło jest oddawane, czyli z reguły rodzaj obiegu grzewczego. Bardziej szczegółowy podział dolnych źródeł ciepła przedstawia się w następująco:
odnawialne źródła energii, np:
- powietrze zewnętrzne,
- wody powierzchniowe (rzeki, jeziora, stawy),
- wody gruntowe,
- wody geotermalne,
- grunt,
- promieniowanie słoneczne, źródła wewnętrzne, zwane odpadowymi, np: powietrze i gazy odlotowe, woda odpadowa, ścieki, woda chłodnicza.
W przypadku systemów grzewczych w budownictwie
jednorodzinnym stosuje się przeważnie pompy ciepła wykorzystujące źródła
odnawialne jako dolne źródło ciepła.Dolne źródło ciepła powinno charakteryzować się następującymi właściwościami:
- dużą pojemnością cieplną,
- możliwie wysoką i stałą w czasie temperaturą,
- łatwą dostępnością,
- odbiorem ciepła nie zakłócającym naturalnego stanu źródła,
- brakiem zanieczyszczeń, które mogłyby spowodować uszkodzenie elementów parownika,
- niskimi kosztami wykonania instalacji (ujęcia).